Συμπληρώνονται αύριο 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή της 20ής Ιουλίου 1974 στην Κύπρο.
Η Τουρκία καταπατώντας κάθε έννοια του Διεθνούς Δικαίου καθώς και όλες τις σχετικές αποφάσεις των οργάνων του ΟΗΕ, συνεχίζει να κατέχει προκλητικά το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η 20ή Ιουλίου κάθε χρόνο μας θυμίζει τη βαρβαρότητα της τουρκικής εισβολής και τις τραγικές συνέπειές της.
Θυμόμαστε τις χιλιάδες των νεκρών και εκτοπισθέντων, τις εκατοντάδες των αγνοουμένων. Τις εκτεταμένες βιαιοπραγίες και τα εγκλήματα του τουρκικού στρατού, τον ξεριζωμό, την αιχμαλωσία, την προσφυγιά, το συνεχιζόμενο δράμα των οικογενειών των αγνοουμένων. Την ατιμώρητη παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις απαράδεκτες τουρκικές αξιώσεις.
Τον σφετερισμό των περιουσιών, τη σύληση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, την αλλαγή της δημογραφίας του νησιού μέσω του εποικισμού, τις ενέργειες της Τουρκίας στη νεκρή ζώνη και στη θάλασσα, το άνοιγμα του Βαρωσιού.
Σωρεία οι παραβάσεις του δικαίου στην Κύπρο από πλευράς της Τουρκίας, από το 1974 μέχρι σήμερα.
Έχοντας μνήμη της κατάφωρης αδικίας, το «δεν ξεχνώ» πρέπει να παραμένει επίκαιρο, ενεργό και ζωντανό.
Η εγρήγορση και η προσήλωσή μας στις αρχές του διεθνούς δικαίου, ενόσω η Τουρκία επιδιώκει αδιάλειπτα τη νομιμοποίηση και τη δημιουργία νέων τετελεσμένων, είναι επιβαλλόμενη.
Η αυριανή μέρα αποτελεί μια ισχυρή υπόμνηση ότι το κυπριακό πρόβλημα είναι ζήτημα παράνομης εισβολής και κατοχής. Οφείλεται στη συνεχή δράση της Τουρκίας κατ’ αντίθεση στο δίκαιο. Η κατανόηση και η αποδοχή της θέσης αυτής καθιστά σαφές πως η όποια συζήτηση και η όποια λύση του κυπριακού προβλήματος θα πρέπει να εκκινά από το δίκαιο και να καταλήγει στο δίκαιο.
Ως νομική κοινότητα πιστεύουμε στο Δίκαιο και οφείλουμε να το αναδεικνύουμε. Οφείλουμε ως κράτος και ως πολίτες να χρησιμοποιούμε τα νομικά και δικαστικά εργαλεία που παρέχει το Διεθνές και Ευρωπαϊκό δίκαιο, ακόμη και το εθνικό, στις πολιτικές μας και στον αγώνα του τόπου μας να απαλλαγεί από την κατοχή και για τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών.
Ταυτόχρονα η αυριανή μέρα μας υπενθυμίζει την οφειλόμενη τιμή και ευγνωμοσύνη προς όλους, όσοι υπερασπίστηκαν την πατρίδα εναντίον του Τούρκου εισβολέα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974.
Καλούμαστε δε να αναστοχαστούμε με τρόπο ουσιαστικό το χρέος που μας αναλογεί, ατομικά και συλλογικά, με μοναδικό στόχο την απελευθέρωση, την απαλλαγή από την κατοχή και το αναχρονιστικό σύστημα των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων.
Πενήντα χρόνια μετά, η διατήρηση της ιστορικής συλλογικής μνήμης προβάλλει επιτακτική και θα πρέπει να ανατροφοδοτεί τους στόχους μας.
Ως ΠΔΣ καταδικάζουμε απερίφραστα τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, τη συνεχιζόμενη εγκληματική τακτική και προκλητική στάση της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου και τις διαχρονικές μεθοδεύσεις τις οποίες μετέρχεται, σε αντίθεση με τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Κύπρο, με ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τις συνθήκες προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Συντονισμένα και με συνέπεια θα πρέπει να καταδεικνύουμε στην ΕΕ αλλά και στη Διεθνή Κοινότητα τις ευθύνες τους προς την Κύπρο, διαμηνύοντας ότι στο ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο δεν χωρούν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η εισβολή στην Ουκρανία είναι ίδια με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974. Οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων επί του εδάφους της ΚΔ δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτή.
